درماتیت در اصطلاح عمومی به التهاب پوستی گفته می شود. در التهاب پوست شما به طور کلی خشک،متورم و با تغییر رنگ به نظر می رسد.درماتیت انواع مختلفی دارد ف اگرچه مسری نیستند ولی برخی از انواع آن میتوانند دارای علائم طولانی مدت باشند و تا چرخه عود بیماری، بدون علائم ظاهری باشند. برخی در بین کودکان و برخی در بین بزرگسالان رایج هستند.
انواع درماتیت:
آتوپیک درماتیت:
این نوع درماتیت می تواند نوعی آلرژی باشد و معمولا در دوران نوزادی گسترش پیدا می کند، اما میتواند در بزرگسالان نیز شایع شود. در طول دوران بروز علائم این نوع ، قسمت هایی ازپوست، ظاهری برجسته، خشک و همراه با خارش پیدا می کند.
درماتیت تماسی:
زمانی به وجود می آید که ماده ای در تماس با پوست قرار گرفته و منجر به واکنش غیر طبیعی شود. این واکنش می تواند تبدیل به التهاب پوستی شود که همراه با سوختگی، سوزش و خارش و تاول باشد. این نوع میتواند در نتیجه ی نوعی آلرژی یا محرک هایی باشد که میتوانند به طور مستقیم یا غیر مستقیم به
پوست آسیب بزند. مواد متداولی که منجر به واکنش آلرژ ی زا می شوند، مانند رنگ مو ها، فلزات (نقره، مس،برنج) و فرمالدهید بعضی محصولات مراقبت پوستی، مواد شوینده، مواد آرایشی، پیچک های سمی و بلوط هستند. گیاهان ، سبزیجات و میوه ها نیز می توانند سبب واکنش آلرژی زا شوند.
درماتیت دیسیتروتیک:
در این نوع، عملکرد ایمنی پوست نمی تواند از خود محافظت کند و در نتیجه پوست خشک همراه با خارش و اغلب توام با تاول های کوچک می شود. این نوع به طور معمول در پاها و دست ها و در افرادی که در این نواحی از بدن دچار تعریق زیاد هستند ، بروز می کند.
درماتیت سبوروئیک:
این نوع درماتیت معمولا در نواحی پوست سر، صورت، قفسه سینه و اطراف گوش شایع می باشد که منجر به پوسته پوسته شدن نواحی از پوست سر، تغییر رنگ در پوست و شوره می شود. استرس و کمبود خواب کافی علائم آن را تشدید می کند. اگزما، ایدز، پسوریازیس،صرع ، آکنه روزاسه و پارکینسون از مهمترین عواملی هستند که میتوانند باعث تشدید این نوع از درماتیت شوند. نئودرماتیتیس، نومولار درماتیتیس، استاتیس درماتیتیس،نگلکتا درماتیتیس انواع دیگر درماتیت هستند که استرس،محرک های پوستی، پوست آسیب دیده، جریان گردش خون پایین، تجمع ترشح غدد چربی،عرق،التهاب سلولیو باکتری ها باعث بروز علائم در این نوع از درماتیت ها می شوند.
علائم درماتیت:
علائم درماتیت طیف مختلفی دارد و بسته به اینکه چه قسمتی از بدن را درگیر می کند، ظاهر متفاوتی دارند. که اغلب تشخیص آن دشوار است.علائم آن می تواند جوش، تاول، پوست خشک و ترک خورده، پوست قاچ شده موارد وخیم، قرمزی، پوستدردناک همراه با سوزش و خارش ، سوختگی و التهاب است.
در پوست های تیره تر درماتیت عموما به صورت لکه های خاکستری، بنفش یا حالتی تیره تر به نسبت دیگر قسمت های پوست طبیعی شما، به نظر برسند. در پوست های روشن تر درماتیت به صورت لکه های پوستی صورتی و قرمز دیده می شوند.
دلایل به وجود آمدن درماتیت:
دلیل اصلی آن ژنتیک است ولی محرک های طبیعی ای اغلب می توانند دلیل مشخصی برای عود و طغیان این بیماری باشند. استرس ،تغییرات هورمونی، محیط اطراف و مواد تحریک کننده از متداول ترین محرک هایی هستند که سبب ظهور و عود درماتیت می شوند.
عوامل پر خطر برای درماتیت:
سن ، محیط اطراف، سابقه خانوادگی، وضعیت سلامتی، آلرژی ها و آسم جزو عواملی هستند که شانس فرد را برای ابتلا به درماتیت بالا می برند.
تشخیص:
در برخی موارد متخصصین پوست با نگاه کردن به پوست می توانند نوع درماتیت را تشخیص دهند. تست های نقطه ای پوست و نمونه برداری از پوست از دیگر روش هایی هستند که در تشخیص درماتیت به کار می روند.
درمان:
بسیاری از انواع درماتیت به خودی خود از بین می روند. اگر درماتیت پوستی به طور طبیعی بهبود پیدا نکرد، پزشک یا متخصص پوست برای کاهش آلرژی و یا خارش،آنتی هیستامین، دیفین هیدرامین، فتوتراپی، کرم های حاوی متداول حاوی استروپید مثل هیدروکورتیزون، کرم یا لوسیون برای پوست خشک تجویز خواهد کرد.حمام گیاهان ضد التهاب (جو دوسر، بابونه، گل همیشه بهارو غیره) ، مرطوب کردن فضا ، لباس هایی با الیاف نخ، پانسمان زخم ها در صورتی که پوست دچارپارگی باشد، از جمله درمان های خانگی برای درماتیت می باشند.
پیشگیری:
اجتناب از خارش شدید در نواحی ای از بدن که درگیر بیماری است، مراقبت از پوست خشک، استفاده از لوسیون ها و کرم های مرطوب کننده بر پایه آب بعد از شستشوی دست ها و استفاده از مرطوب کننده های بر پایه روغن در پوست های خیلی خشک، رعایت رژیم غذایی مناسب، کنترل و تنظیم استرس و خواب در جلوگیری از عود درماتیت بسیار موثر هستند.
مترجم: مریم دهدار
