بلاگ
عفونت قارچی چیست؟
قارچ ها در هرجایی زندگی می کنند، مثل سطوح، گیاهان ، درون بدن، روی پوست و غیره و معمولا ضرری برای بدن ندارند تا زمانی که طی واکنش های غیر طبیعی ، بیش از حد تکثیر شوند.
مشکلاتی که قارچ ها برای پوست به وجود می آورند شامل خارش، قرمزی، التهاب و عفونت می شود. عفونت قارچی «میکوزیس» هم نام دارد. قارچ ها معمولا در محیط های مرطوب رشد می کنند همانند کفش ها، جوراب ها استخر و
حمام های عمومی. احتمال حضور آنها در کفش های تنگ ، جوراب هایی که خیس از تعریق هستند و استخر ها بیشتر است.قارچ پوستی از طریق تماس مستقیم هم منتقل می شود:تماس با :
- افراد دیگر
- حیوانات
- لباس ها
- مت های باشگاه
- وان های گرم
- سونا ها و اتاق های بخار
انواع عفونت های قارچی و درمان آنها :
کچلی یا قارچ پوستی(درماتوفیتوز)
عفونتی بسیار شایع است اما خطرناک نیست. این قارچ عاشق مناطق گرم و مرطوب در بدن همانند ناحیه تناسلی و کشاله داخل ران. این نوع قارچ ، التهاب حلقوی مانندی دارد که اطراف آن برجسته می شود که معمولا پوست درون این حلقه سالم به نظر می رسد. این التهاب میتواند در نقاط دیگر بدن هم پخش شود و عموما با خارش همراه است. درماتوفیتوز میتواند از حیوانات آلوده به این عفونت قارچی و مت های باشگاه منتقل شود.
علائم آن:
- سوزش، خارش و قرمزی در کشاله ران
- التهاب حلقوی همراه با قرمزی و لبه های برجسته
- پوسته پوسته شدن ، لایه لایه شدن یا ترک خوردن پوست
پزشکان با معاینه پوست شما میتوانند این نوع قارچ را تشخیص دهند اما در موارد حاد برشی از پوست را زیر میکروسکوپ بررسی می کنند تا مطمئن شوند.
درمان:
محل ابتلا به قارچ را خشک و تمیز نگه دارید و لباس های خود، به خصوص لباس زیر تان را مکررا تعویض کنید. دارو های ضد قارچی موجود در بازار میتوانند به راحتی آنها را از بین ببرند اما در موارد حاد پزشکان دارو تجویز می کنند. داروهای رایج مورد استفاده برای درمان کچلی پوست:
- کلوتریمازول
- اکونازول
- کتوکنازول
- لولیکونازول
- نفتیفاین
- اکسیکونازول
- سولیکونازول
- تربینافین
قارچ حلقوی یا کچلی پوست سر:
عفونت قارچی، پوست سر و ساقه مو را نیز در بر میگیرد این عفونت از تماس مستقیم با حیوانات، خاک و افراد ( استفاده از برس یا کلاه دیگران) منتقل می شود.
علائم:
- ساقه مو شکننده
- التهابات منطقه ای که ممکن است پوسته پوسته یا قرمز به نظر برسند.
- پوسته پوسته شدن همراه با خارش سر
- حساسیت یا سوزش در لکه ها
- ریزش موی دائمی در موارد شدید
حتی ممکن است به صورت شوره ی حاد به نظر برسد. گاهی میتواند علائم دیگری همانند التهاب غدد لنفاوی در گردن و تب بروز دهد.پزشکان با معاینه بالینی میتوانند این نوع را تشخیص دهند.
درمان:
داروهای خوراکی به صورت قرص ، کپسول و یا محلول ضد قارچ :
- فلوکونازول (دیفلوکان)
- گریزیئوفولوین (داروی انتخابی و ایمن برای کودکان)
- ایتروکونازول (اسپروناکس)
- تربینافین
همه افراد مبتلا به قارچ حلقوی پوست سر باید از شامپو های ضد قارچ استفاده کنند. شامپو ی ضد قارچ و ضد شوره نوپریت حاوی دو ماده ی پیروکتون اولامین و کلیمبازول می باشد که باعث میشود مصرف این شامپو برای کودکان و خانم های باردار نیز ایمن باشد.
پیتریازیس ورسیکار
تکه های کوچک بیضی شکل که تغییر رنگ داده اند را پیتریازیس ورسیکالر می گویند. این عفونت از رشد بیش از حد قارچ مالاسزیا به وجود می آید. این تکه های تغییر رنگ داده شده بر پشت کمر ، سینه، بالای بازو ها و گاهی پوست سر نمایان می شوند. رنگشان می تواند روشن تر یا تیره تر از مناطق دیگر پوست باشند : صورتی ، قرمز ، قهوه ای و یا برنز.این لکه ها پوسته پوسته، فلس مانند و همراه با خارش اند. معمولا این نوع قارچ در فصل تابستان و در آب و هوای مرطوب، یا در افرادی که زیاد ورزش کرده و تعریق زیادی دارند، ظاهر می شوند.
تشخیص و درمان:
یک متخصص با استفاده از آزمایش لامپ وود، نورسیاهی استفاده می کند تا از وجود باکتری و قارچ مطمئن شود.
بیوپسی پوست و معاینه بالینی هم از راه های تشخیص آن هستند.
درمان ورسیکالر توسط شامپو ها ، صابون ، کرم ها و لوسیون ها ی حاوی پیریتیون زینک، سلنیوم سولفاید و ترکیبات خانواده ی ایمیدازول ها صورت می گیرد.
به طور کلی قارچ ها انواع بسیار مختلفی دارند که در ظاهر ممکن است شبیه به هم به نظر برسند، ما در این مقاله به سه نوع از آنها و روش درمانشان اشاره کرده ایم.
فاکتور هایی که ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهند:
- زندگی در مناطق گرم و مرطوب
- تعریق زیاد
- تمیز و خشک نکردن پوست
- استفاده ی مشترک از لباس ، کفش، حوله و رختخواب
- پوشیدن لباس های تنگ که سبب می شوند پوست نفس نکشد
- تماس با حیوانات مبتلا به قارچ پوستی
- سیستم ایمنی بدن ضعیف
راه های جلوگیری از عفونت قارچی:
- بهداشت را رعایت کنید.
- وسایل شخصی مانند حوله و لباس را با فرد دیگری سهیم نشوید.
- هر روز لباس های تمیز به تن کنید مخصوصا لباس زیر و جوراب تمیز. (مهم است لباس های زیر خشک باشند.)
- حوله ی خشک و تمیز برای خشک کردن بدن خود پس از دوش گرفتن و استخر استفاده کنید.
- در رختکن از صندل و یا دمپایی استفاده کنید.
- سطوح مشترک مانند دستگاه های باشگاه و مت ها را قبل از استفاده پاک کنید.
- از تماس با حیوانات مشکوک به عفونت های قارچی خودداری کنید. مانند حیواناتی که مکررا خارش دارند یا بخشی از موی آنها ریخته است.